19.....hoge bomen vangen veel wind

Het ontbijtmandje is weer leeg dus kom op...we gaan weer.
Het weer is redelijk dus Berthol wil nog eenpaar foto's maken onderweg. Hij hangt uit het dakluik van Corrie en Richo terwijl wij weer in colonne achter elkaar over mooie wegen rijden. Een kort stukje dit keer want we gaan naar Nationaal natuurpark Hainich, in Schonstad, Unesco wereld erfgoed. Prachtig staan de campers weer op een rij op de parkeerplaats. Dit leek me altijd vreselijk om allemaal tegelijk als kudde ergens heen te gaan maar met deze groep en goede organisatie is het alleen maar leuk.
We gaan de hoogte in, Het Baumkronen pfad, in de toppen starten op een meter of 10 hoogte en dan via een prachtig pad eindigen boven de bomen uit op 43 meter. Wat een uitzicht!! En heb jij wel eens aan eentak boven in de boom geduwd? De stam staat onbeweeglijk maar de top zwenkt zeker 5meter uit! Bijzonder om te zien. Als jeugdige kleine kinderen gaan we door de touwbrug, zakken af door een soort koker en lopen over netten. Jan en wilma zijn dan al voetje voor voetje de trap weer afgegaan. Hoogtevrees. Ook Inez waagt zich niet aan de touwbrug maar zal wel op de spullen passen. Oeps... daar gaat een sjokstok (nordic walk). Gelukkig blijft hij niet in eenboom hangen maar licht wel 30meter lager in een dicht bos. Gaan we die nog terug vinden?
Hier wordt je hongerig van...dus....eten!
We rijden met de campers n aar een soort skihut boven op de heuvel. Voor de deur loopt een kudde schapen, ongeveer 500 stuks, met een herder en 2 honden. Prachitg om te zien hoe die de schapen bijeen houden.
Binnen is het klein, laag, donker, warm maar heel knus. Op tafel staat eenplak boomschors met daarop diverse soorten worst, mandje brood. Heerlijk, alles geproefd, zelfs de bloedworst.
Voor de spijsvertering gaan we nog even een stukje het bos in waar de ranger ons nog van alles verteld over het beleid: laat de natuur zijn gang gaan. Ze grijpen niet meer in, laten oud hout liggen met als gevolg prachitge mossen en paddestoelen.
Leo heeft inmiddels een folder van het trabiparadies onder ogen gekregen en wil daar erg graag heen. Nou...wij ook! Een leuk museumpje met allemaal bijzondere trabantjes. Tentje bovenop het dak. Een verlengde met bar en zwembad. Zou leuk zijn voor Immer gerade aus! Of een verlengde open traband Fur die Manschaft. Heel SVA 1 zou er in kunnen. EEn soort paus-trai-mobiel, oude ziekenwagen, brandweer trabant, politie, kampeerwagen, de voorganger mischien van onze camper? etc. Leuk!
De coordinaten van de volgende camping worden ingetoetst in de Tomtom. De laatste 1,5 uur snelweg. Dat wil niemand dus schakelen we "snelwegen" uit. Ruim 2 uur richting Guxhagen. Het wordt eentonig maar het is alweer een prachtige rit. Het ruime zicht in onze intergraalcamper is heel fijn. We blijven onze ogen uitkijken. Het verveelt geen moment.
Ineens zie ik een bordje Rothenburg an der Fulda. Dat is jeugdsentiment. Helaas geen tijd om daar naar de camping te gaan kijken. Maar onze camping ligt ook aan de Fulda. Prachitge plekken op het gras onder de bomen.
Ook hier mogen we weer eten op de camping. Even schuiven met de tafels en we zitten weer gezellig. Ed leest zijn blog van die dag alvast even voor. (Www.anwb.nl/kamperen met foto's)
We gluren nog even bij Peter en Betty in de LMC. Ik denk dat deze mijn voorkeur heeft. Lekker ruim en heel veel bergruimte, ruime wc/douche.
Leuk om bij iedereen te kijken en overal de min enplus punten te zien.