12 Zijn die bergen nou zwaar?
Blijf op de hoogte en volg Cor en Marion
29 Juni 2015 | Oostenrijk, Kramsach
Dat was een vraag van mijn demente schoonmoeder. Ik denk van wel, weet het eigenlijk wel zeker! Maar hoe zou je het moeten wegen? Daar weet ook schoonmama geen antwoord op.
Wat een impossant en indrukwekkend gezicht is het toch steeds weer.
Vanmorgen werden we wakker met de geur van net gemaaid gras in ons neus, een loeiende koe en uitzicht op bergtoppen met sneeuw beschenen door de zon. Zo wil ik iedere morgen wel wakker worden.
Cor heeft weer een heerlijk ontbijtje geregeld met gekookte eitjes, ook dat zou ik iedere morgen wel willen. We gaan een stukje wandelen, best wel fris zo hoog maar zooo prachtig. Steeds weer staan we stil om rond te kijken....of moeten we op adem komen?....best stijl hier en los grind dus oppassen geblazen.
Even een blik in de stal werpen welke koe er vanmorgen stond te loeien. Ach zo schattig: 3 kleine kalfjes kijken me met van die grote ogen aan, 2 varkens beginnen te knorren en verwachten iets te eten en een grote stier met ring in de neus begint te blazen. Dit is kamperen bij de boer.
De andere 3 campers die op deze prachtige camperplek Humlerhof, Gries am Brenner stonden zijn al vertrokken. Wij genieten nog even van deze, alweer, gratis-bij-een-maaltijd-plek. We zijn helemaal om! Camperen is ideaal en het wordt een sport om gratis of goedkoop te staan. Twee weken is gewoon veel te kort.
Voor vanavond staat er een oude getrouwe op het program. We willen weer even kijken hoe het daar ook al weer was: camping Toni, of eigenlijk Camping Seeblick, in Kramsach. Hier zijn we een aantal jaren met de kids langsgetrokken.(Salamanders vangen, weten jullie het nog?)
Rond half 11 rijden we al slingerend weer naar beneden richting Innsbruck. Alleen binnenwegen natuurlijk. Wat een gezellig dorpjes komen we tegen. Hier zitten de meeste mensen achter de geraniums! Prachtig al die gekleurde bakken aan de balkons en voor de ramen. Daar worden mensen vrolijk van.
Ik ben reuze trots op ons Waffie en op Cor, een prima combinatie! Samen trotseren ze menig scherpe bocht, 15% klim en smalle weggetjes. Petje af! Ik heb nog steeds niet gereden. Zou wel gek zijn met zo'n goede chauffeur.
We doorkruisen de stad Innsbruck, ziet er mooi uit maar we hebben even geen zin meer in steden. We gaan richting Wattens, daar komen we de bordjes tegen: Kristalwelten! Op naar bling-bling. Swarovski. Jaren geleden zijn we hier ook geweest en ik wil nog wel eens terug. Maar eerst nog even aardbeien en blauwe bessen kopen langs de weg. Vers van het land.
2015...Het is dit jaar de 120 ste verjaardag van Swarovski. Eens kijken of ze trakteren!
Best wel weer indrukwekkend om er doorheen te lopen. Te staan in het midden van een kristal en jezelf vele malen te zien in alle facetten. Je stem klinkt ook anders en je VOELT jezelf praten.
Buiten lopen we onder de kristal wolken door die in allerlei kleurtjes schitteren nu de zon er op schijnt.
Leuk ....maar wel een dure dag ...want je gaat natuurlijk niet met lege handen naar huis. En inderdaad...ze trakteren....we krijgen een klein kristalletje mee.
Dan het laatste stukje naar Kramsach, we herkennen niet zoveel meer van de weg er naar toe. In het dorpje stuurt Bep ons naar boven terwijl de camping aan de Reintalersee ligt, beneden in het dal. De weg wordt weer smaller en smaller...oeps een tegenligger. Gelukkig gaat die achteruit tot er een uitwijkmogelijkheid is. Dank u wel. Dan een scherpe bocht en ja hoor...daar beneden ligt de camping. We komen nu van de andere kant door het bos de camping op rijden. Alsof er in al die jaren niets veranderd is!
We krijgen een plekje met uitzicht op de bergen en als we tussen de twee campers voor ons doorkijken.. ook op het meer. Luifeltje draaien en klaar!
Cor ligt al in het water. Iets warmer dan het Gardameer, kraakhelder en geweldig uitzicht.
Onze dag is weer helemaal Top.
Nu nog even een wijntje met een Toscaanse sigaar en dan straks lekker eten op het terras. Daarna kunnen we weer voldaan gaan slapen in de heerlijke bedden van "onze" LMC.
Wat een impossant en indrukwekkend gezicht is het toch steeds weer.
Vanmorgen werden we wakker met de geur van net gemaaid gras in ons neus, een loeiende koe en uitzicht op bergtoppen met sneeuw beschenen door de zon. Zo wil ik iedere morgen wel wakker worden.
Cor heeft weer een heerlijk ontbijtje geregeld met gekookte eitjes, ook dat zou ik iedere morgen wel willen. We gaan een stukje wandelen, best wel fris zo hoog maar zooo prachtig. Steeds weer staan we stil om rond te kijken....of moeten we op adem komen?....best stijl hier en los grind dus oppassen geblazen.
Even een blik in de stal werpen welke koe er vanmorgen stond te loeien. Ach zo schattig: 3 kleine kalfjes kijken me met van die grote ogen aan, 2 varkens beginnen te knorren en verwachten iets te eten en een grote stier met ring in de neus begint te blazen. Dit is kamperen bij de boer.
De andere 3 campers die op deze prachtige camperplek Humlerhof, Gries am Brenner stonden zijn al vertrokken. Wij genieten nog even van deze, alweer, gratis-bij-een-maaltijd-plek. We zijn helemaal om! Camperen is ideaal en het wordt een sport om gratis of goedkoop te staan. Twee weken is gewoon veel te kort.
Voor vanavond staat er een oude getrouwe op het program. We willen weer even kijken hoe het daar ook al weer was: camping Toni, of eigenlijk Camping Seeblick, in Kramsach. Hier zijn we een aantal jaren met de kids langsgetrokken.(Salamanders vangen, weten jullie het nog?)
Rond half 11 rijden we al slingerend weer naar beneden richting Innsbruck. Alleen binnenwegen natuurlijk. Wat een gezellig dorpjes komen we tegen. Hier zitten de meeste mensen achter de geraniums! Prachtig al die gekleurde bakken aan de balkons en voor de ramen. Daar worden mensen vrolijk van.
Ik ben reuze trots op ons Waffie en op Cor, een prima combinatie! Samen trotseren ze menig scherpe bocht, 15% klim en smalle weggetjes. Petje af! Ik heb nog steeds niet gereden. Zou wel gek zijn met zo'n goede chauffeur.
We doorkruisen de stad Innsbruck, ziet er mooi uit maar we hebben even geen zin meer in steden. We gaan richting Wattens, daar komen we de bordjes tegen: Kristalwelten! Op naar bling-bling. Swarovski. Jaren geleden zijn we hier ook geweest en ik wil nog wel eens terug. Maar eerst nog even aardbeien en blauwe bessen kopen langs de weg. Vers van het land.
2015...Het is dit jaar de 120 ste verjaardag van Swarovski. Eens kijken of ze trakteren!
Best wel weer indrukwekkend om er doorheen te lopen. Te staan in het midden van een kristal en jezelf vele malen te zien in alle facetten. Je stem klinkt ook anders en je VOELT jezelf praten.
Buiten lopen we onder de kristal wolken door die in allerlei kleurtjes schitteren nu de zon er op schijnt.
Leuk ....maar wel een dure dag ...want je gaat natuurlijk niet met lege handen naar huis. En inderdaad...ze trakteren....we krijgen een klein kristalletje mee.
Dan het laatste stukje naar Kramsach, we herkennen niet zoveel meer van de weg er naar toe. In het dorpje stuurt Bep ons naar boven terwijl de camping aan de Reintalersee ligt, beneden in het dal. De weg wordt weer smaller en smaller...oeps een tegenligger. Gelukkig gaat die achteruit tot er een uitwijkmogelijkheid is. Dank u wel. Dan een scherpe bocht en ja hoor...daar beneden ligt de camping. We komen nu van de andere kant door het bos de camping op rijden. Alsof er in al die jaren niets veranderd is!
We krijgen een plekje met uitzicht op de bergen en als we tussen de twee campers voor ons doorkijken.. ook op het meer. Luifeltje draaien en klaar!
Cor ligt al in het water. Iets warmer dan het Gardameer, kraakhelder en geweldig uitzicht.
Onze dag is weer helemaal Top.
Nu nog even een wijntje met een Toscaanse sigaar en dan straks lekker eten op het terras. Daarna kunnen we weer voldaan gaan slapen in de heerlijke bedden van "onze" LMC.
-
29 Juni 2015 - 20:36
Herman:
Ha ha probeer maar eens bij Thoni voor een maaltijd gratis te overnachten. Denk het niet he?
Groetjes -
29 Juni 2015 - 22:04
Peter En Betty:
2 weken zijn inderdaad te kort. Je verhalen worden steeds levendiger, langer en mooier. Boeiend om te lezen.
Groet
PeteR
-
29 Juni 2015 - 22:37
Anne Marie:
Hoi Cor en Marion,
Even snel al jullie verslagen gelezen nu wij weer terug zijn van weekje Spanje. Wat een verhalen,ervaringen en wat hebben jullie veel gezien!!!
Handig hè dat die Italianen geen woord over de grens spreken....maar Toscane is wel leuk gebied toch ?!
Nu langzaam terug maar nog even flink genieten!
Veel plezier en groetjes van Wouter en Anne Marie -
29 Juni 2015 - 23:30
Wilma En Jan:
Wat een herkenbare etappe. Wij zijn ook op al deze plekken geweest. Wattens is al 36jaar geleden......Op de camping in Kramsach waren we een paar jaar geleden.
Begrijp ik nu goed dat jullie overstappen op een camper????
We genieten van jullie prachtige verhalen! Wat gaan die 2 weken toch snel....inderdaad veel te kort. Je kunt natuurlijk Leo bellen voor een weekje verlenging.....
Fijne dagen nog!
Groetjes, Wilma en Jan -
01 Juli 2015 - 20:55
Lucia En Henk Florissander:
Hoi Cor en Marion, zo leuk jullie verhalen te lezen, en wat top de camper iets langer maar toch ook weer veel te kort. Succes met verder beslissen...camper of caravan behouden.....en nog heel veel plezier de komende dagen. Het is hier erg lekker heet weer, zelfs nu nog dik 30 graden. Heerlijk buiten leven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
